Sinds 1925 worden er al Grands Prix verreden op Spa-Francorchamps en de Belgische omloop stond dan ook op de allereerste Formule 1-kalender in 1950. Vijfvoudig wereldkampioen Juan Manuel Fangio wist de eerste Formule 1-editie op zijn naam te zetten. Het circuit stond tot 1970 slechts driemaal niet op de kalender. Vanaf 1972 werd de Belgische GP verreden op Nivelles of Zolder, tot Spa in 1983 terugkeerde. In 1984 was Zolder wederom de locatie, maar vanaf 1985 is Spa de bestemming van het raceweekend. Sinds dat jaar stond de race alleen in 2003 en 2006 niet op de planning.
Kenmerken circuit in België
De baan heeft al meerdere metamorfoses ondergaan en het originele ontwerp van 1920 is bijna niet meer te herkennen. Hoewel de lengte in 1979 van veertien naar ongeveer zeven kilometer werd verkort, is het nog altijd de langste baan op de kalender. Lang werden de wegen van Spa-Francorchamps tussen de verschillende races door gebruikt als publieke wegen, maar sinds de laatste grote renovatie in 2007 is dat niet meer het geval. Het circuit is een ware achtbaan met een hoogteverschil van ongeveer honderd meter.
Een ronde op Spa begint direct met een goede inhaalmogelijkheid: La Source. De haarspeldbocht staat vaak garant voor spektakel in de eerste ronde en er zijn vele voorvleugels gesneuveld. Daarna gaat het circuit steil naar beneden en kom je Eau Rouge en Radillon tegen. Volgens sommige coureurs is dit de mooiste bocht van de hele kalender. De bocht is in 2022 aangepast met meer uitloopruimte, mocht een coureur van de baan schieten. Daarna is het een lang recht stuk naar de beste inhaalmogelijkheid: Les Combes. Via Bruxelles, Double Gauche (Pouhon) en Fagnes (pif-paf) kom je uit bij Stavelot. Vanaf dat punt is het via Blanchimont volle snelheid richting de busstop chicane: de laatste goede inhaalmogelijkheid van het circuit.
Iconische races op Spa
Met een rijke geschiedenis, zoals Spa-Francorchamps heeft, is het niet meer dan logisch dat er meerdere iconische GP’s verreden zijn op de baan. In 1991 zagen we op Spa het debuut van Michael Schumacher in de prachtige Jordan F191. Zeven jaar later zagen we een gigantische startcrash, waardoor meerdere coureurs uitvielen en de race herstart moest worden. Uiteindelijk werd het een bijzondere één-twee finish voor het team van Jordan, met Damon Hill die zijn laatste F1-zege pakte.
Lewis Hamilton en Felipe Massa vochten in 2008 om de titel en kwamen elkaar op de baan meerdere keren tegen. Tegen het einde van de GP kwam de regen met bakken uit de hemel vallen, waardoor zelfs Kimi Raikkonen zijn auto niet op het asfalt wist te houden. De winst ging uiteindelijk naar Massa, ondanks dat Hamilton eerder over de streep kwam. De Brit ontving na de race namelijk een straf van 25 seconden, omdat hij Massa te snel inhaalde nadat hij eerder zijn plek had teruggegeven.
In 2014 zagen we Hamilton strijden tegen teamgenoot Nico Rosberg. De twee kwamen met elkaar in aanraking, waardoor Daniel Ricciardo onverweacht zijn derde GP-zege kon pakken. En wat te denken van 2019, toen Charles Leclerc voor het eerst een overwinning pakte, één dag nadat vriend Anthoine Hubert op hetzelfde circuit in een Formule 2-race verongelukte. Uiteraard droeg de Monegask de overwinning op aan zijn overleden vriend.
Max Verstappen in België
Tot de GP van Nederland in 2021 terugkeerde, was het Belgische raceweekend de enige thuisrace voor Max Verstappen. De eerste seizoenen van zijn carrière had hij er nooit veel geluk. Een achtste plek in 2015, met een beeldschone inhaalactie op Felipe Nasr in Blanchimont, werd opgevolgd door een elfde plek en een uitvalbeurt. In 2018 wist hij met Red Bull Racing voor het eerst op het podium te komen in België, maar het jaar daarna viel de Nederlander weer uit.
In 2020 waren de Mercedessen van Hamilton en Valtteri Bottas oppermachtig in de race, waardoor Verstappen een derde plek moest accepteren. Een jaar later zag alles er rooskleurig uit voor de Nederlander. Hij pakte pole position in de stromende regen, vlak voor een ontketende George Russell. Het probleem was wel dat de regen zo heftig was en zo lang door bleef gaan, dat de race van zondag nooit op gang kwam. Na drie rondes achter de safety car werd de race afgelast met Verstappen als winnaar. Aangezien er niet meer dan 75 procent van de originele lengte werd verreden, werden er halve punten uitgedeeld.
Vorig kalenderjaar liet Verstappen zijn kwaliteiten nog maar eens zien. De Red Bull-rijder kwalificeerde zich op pole position, maar vanwege het vervangen van meerdere motoronderdelen moest hij vanaf de veertiende plek starten. Het bleek geen probleem te zijn voor Verstappen, want de rijder wist zichzelf razendsnel naar voren te vechten en trok voor het einde van de race de eerste plek nog naar zich toe, waarmee hij een nieuwe stap zette richting zijn tweede wereldtitel.