Zo vader, zo zoon
Vader Graham Hill behaalt in 1962 en 1968 de titel in de Formule 1, als zoon Damon net op de aardbol komt kijken. Op vijftienjarige leeftijd moet de jonge Damon het echter zonder vader stellen, als Graham om het leven komt bij een vliegtuigongeluk. Tocht treedt de Brit in de voetsporen van zijn vader en neemt in 1986 plaats in het Britse Formule 3-kampioenschap. Een serie waar menig F1-wereldkampioen zijn strepen verdiende.
Middels succes (maar geen titels) in die klasse lijkt een overstap naar de hogere Formula 3000 de volgende zet, maar het niet hebben van voldoende financiële steun voorkomt dat. In plaats daarvan moet Damon Hill genoegen nemen met een paar losse races alvorens een volledig seizoen wordt gereden in 1990. Hill pakt een P2 in Bahrein, maar daar blijft het bij.
Formule 1-debuut en doorstroming
Het is Brabham waar Damon Hill in 1992 zijn debuut maakt als invaller. De renstal zal niet lang daarna ten onder gaan en Hill kan in de treurige wagen van het team weinig doen om dat lot af te wenden. Door actief te blijven als testcoureur van Williams, weet Hill dat zijn verblijf in de koningsklasse ook zonder Brabham nog wel even zal duren. De vraag is alleen wanneer hij de kans krijgt als fulltime racer plaats te nemen bij een team.
Het antwoord op die vraag komt niet lang na de ondergang van Brabham: Williams heeft een plekje vrij als Riccardo Patrese vertrekt en Hill is de aangewezen vervanger. Naast drievoudig wereldkampioen Alain Prost leert Hill de kneepjes van het rijden voor een topteam en pakt in zijn eerste écht jaar drie keer een P1 en tal van podia. Een derde plaats in het kampioenschap is het maximaal haalbare, wat de fundering legt voor de rest van de jaren bij Williams.
Prost gaat na 1993 met pensioen, waarna concurrent Ayrton Senna de overstap maakt van McLaren. De Braziliaan komt dat seizoen achter het stuur van de Williams te overlijden, waarna er een donkere wolk boven het resterende seizoen hangt. Michael Schumacher wint uiteindelijk, zij het na een veelbesproken actie in de laatste race van het jaar. Damon Hill wordt hardhandig aan de kant geduwd en pakt daardoor geen benodigde punten. Protesteren doet Williams echter niet, niet nadat het seizoen al zo dramatisch was verlopen na het incident op Imola.
Toch duurt het tot 1996 voordat er mee kan worden gedaan om de titel, aangezien Michael Schumacher wederom wint in 1995. Acht races van de zestien op de kalender worden door Hill gewonnen in de FW18, waardoor de Brit voor het eerst in jaren een titel voor Groot-Brittannië binnenhaalt. Een prestatie die door het team van Williams niet wordt beloond: Hill wordt na 1996 buiten de deur gezet.
Stil vertrek zoals zovelen
Arrows biedt in 1997 uitkomst, maar het is een behoorlijk andere ervaring voor kersverse kampioen Hill. De renstal bezorgt hem slechts één podium (P2 in Hongarije) en een overstap naar Jordan volgt een seizoen later. Ook bij het team van Eddie Jordan verloopt het niet veel beter, maar weet Hill tenminste een race te winnen: de Grand Prix van België in 1998 wordt gewonnen, zij het met de nodige teamorders die voorkomen dat een aanstormende Ralf Schumacher de plek afpakt.
Jos Verstappen aan boord halen om een vertrekkende Hill gedurende het 1999-seizoen op te vangen bleek voor Jordan niet nodig, maar de Brit hield het na de Grand Prix van Japan wel voor gezien. De Formule 1 had wederom een Britse wereldkampioen minder. Momenteel is Hill werkzaam als analist en reporter bij Sky Sports
