dossiers

Michael Schumacher


Zes titels op zijn naam, jagend op één doel. Lewis Hamilton maakt in 2020 aanstalten om het record van meeste titels in de Formule 1 te evenaren, dat nu nog op naam staat van één racelegende. Zijn naam? Michael Schumacher!

Zes titels op zijn naam, jagend op één doel. Lewis Hamilton maakt in 2020 aanstalten om het record van meeste titels in de Formule 1 te evenaren, dat nu nog op naam staat van één racelegende. Zijn naam? Michael Schumacher!

Te jong om te racen

Een kart licentie? Kom maar terug als je veertien bent. Dat is wat een jonge Schumi te horen krijgt als hij op jonge leeftijd in Duitsland serieus werk wil maken van zijn racetalent. In plaats daarvan wijkt de Duitser uit naar Luxemburg, om daar een licentie te behalen; daar mag het immers vanaf twaalf jaar al.

Met die licentie wint de Duitser in 1982 het junioren kampioenschap in Duitsland, om vanaf 1984 geregeld met een grote beker op de foto te staan. In 1988 volgt de overstap naar de single-seaters in de vorm van de Formula Ford, net als de Formula König. Laatstgenoemde werd in het eerste jaar door Schumacher gewonnen.

Een jaar later volgt succes in de Formule 3 met het team van Willi Weber met een P3 in het kampioenschap van 1989, de titel in hetzelfde kampioenschap volgt een jaar later. Weer een jaar later volgt de overstap naar de Formule 1, als vervanger voor Bertrand Gachot bij het team van Jordan.

Regenkoning scheurt naar de top

Lang rijden voor Jordan doet Schumacher niet: een overstap naar Benetton volgt en vanaf 1991 zit Schumi geruime tijd bij het team. Ondanks een veel minder sterke auto dan die van Williams, weet Schumacher zijn Benetton in 1992 naar de derde plaats in het kampioenschap te sturen. In dat seizoen pakte de Duitser niet alleen zijn eerste podium in de koningsklasse (de tweede race van het seizoen wordt op P3 afgesloten), ook staat hij op zijn favoriete circuit op de hoogste podiumtrede: in België wordt Schumi eerste.

Met 1993 als wederom een seizoen waarin Williams domineert dankzij technische snufjes, zit er voor Schumacher niets anders op dan afwachten tot 1994. In dat jaar pakt de Duitser zijn eerste titel, zij het gedurende een rumoerig jaar. Niet alleen vanwege de dood van Ayrton Senna, maar ook aantijgingen aan het adres van Benetton dat de verboden technische snufjes nog op de B194 zouden zitten.

De titel verdedigen is iets dat Schumacher ook deed met Benetton in 1994. Met een reeks verschillende teamgenoten (waaronder Jos Verstappen) naast zich was het behalen van de titel geen probleem, hoewel de constructeurstitel naar Williams ging. 

De dominante jaren van Ferrari met Schumacher

De bijnaam ‘de rode baron’ is niet voor niets voor Schumacher weggelegd. Na het pakken van zijn tweede titel met Benetton, volgt de overstap naar het worstelende Ferrari. De renstal uit Maranello staat dan al meer dan tien jaar droog en Schumacher moet voor gejuich zorgen.

Met namen als Jean Todt, Ross Brawn en Rory Byrne aan boord, wilde Ferrari begin jaren negentig het team met het steigerende paard als logo écht weer naar de top helpen. In 1996 weet Schumacher het team naar P2 in het kampioenschap (voor constructeurs) te duwen en lijkt hard op weg om in 1997 mee te doen voor de titel. Tot aan de laatste race van het seizoen kon Schumi nog aanspraak maken op de titel, maar een risicovolle actie op Jacques Villeneuve eindigde in een diskwalificatie van het kampioenschap.

Het zou nog tot 2000 duren alvorens de combinatie Ferrari en Schumacher omschreven zou worden als het gouden duo, maar vanaf dat seizoen ging het hard met het binnenhalen van de titels. In de jaren daarvoor is het tot twee keer toe rivaal Mika Hakkinen die er met de titel vandoor gaat, maar dat feestje verplaatst zich vanaf de millenniumwisseling vrolijk naar Ferrari.

Vijf seizoenen op rij wist Schumi de meeste punten te pakken, alvorens 2005 en 2006 de jaren waren waarin Renault voorbij de Scuderia wist te scheuren. 2006 zou tevens het laatste jaar zijn waarin Schumacher bij de renstal uit Maranello zou rijden: een vroegtijdig pensioen lonkte.

Terugkeer naar de grid op zoek naar Duits succes

Met de terugkeer van Mercedes als volwaardig team op de grid in 2010, werd ook bekendgemaakt dat Michael Schumacher naast landgenoot Nico Rosberg zou plaatsnemen bij het Duitse team: heel veel Duitser kon het niet worden, afgezien van het feit dat de resultaten niet om over naar huis te schrijven waren.

Slechts één podium werd er door Schumacher behaald gedurende zijn tweede stint in de Formule 1: een P3 tijdens de GP van Europa in 2012. In dat laatste jaar meende Schumi geregeld met tegenzin naar sommige GP’s af te reizen, waardoor het nieuws van een definitief vertrek uit de koningsklasse niet als een verrassing kwam tegen het einde van dat seizoen.

Lang kon Schumacher niet genieten van zijn vrije tijd, nadat hij eind 2013 betrokken raakte bij een skiongeluk in de Franse alpen. Sindsdien ligt de zevenvoudig wereldkampioen in coma, met slechts zo nu en dan een bericht vanuit zijn familie over de nagenoeg dezelfde stand van zaken omtrent zijn gezondheid.

Zoon Mick Schumacher heeft inmiddels de helm van zijn vader overgenomen en zal in 2020 zijn tweede seizoen rijden in de Formule 2. Schumi junior maakt al onderdeel uit van de Ferrari Driver Academy en weet dat hij dit seizoen écht moet presteren om een plekje op de Formule 1-grid in de nabije toekomst veilig te stellen!