Vettel stug over teamorders: "Waarom zou ik hem een gunst verlenen?"

F1 Nieuws

13 november 2019 om 14:40
  • Richard Verweij

‘Valtteri, this is James’ en ‘Seb, let Charles by’ klonken dit seizoen over de boordradio’s van Mercedes en Ferrari in de oren van Valtteri Bottas en Sebastian Vettel. Beide coureurs kregen van hun team de opdracht de teamgenoot erlangs te laten, aangezien die coureur betere papieren zou hebben voor het beste resultaat. In het geval van Seb, hield de Duitser zijn poot stijf. Niet voor het eerst, maar toch meent Vettel dat zijn actie in 2019 en de beruchte ‘multi 21’-situatie niet te vergelijken zijn.

In 2013 kreeg Vettel (toen nog rijdend voor Red Bull Racing) over de radio ‘multi 21’ te horen. Met andere woorden: blijf in de huidige volgorde rijden. Seb op twee, Webber op één. Daar had Vettel geen trek in en in de slotfase van de race dook de Duitser langs zijn teamgenoot in Maleisië. Tegen de orders van zijn teambaas in.

“Ik denk dat de situatie met Mark en mij duidelijk anders was. We werkten jarenlang samen als teams, alleen was de samenwerking niet heel goed! Als er dan een moment komt waarop je wordt gevraagd een gunst te verlenen maar je nooit zelf een gunst hebt ontvangen, waarom zou ik hem die dan geven”, vraagt Vettel zich hardop af bij Motorsport.com.

“Het was dus een andere situatie, maar uiteindelijk doe je datgene wat het beste is voor jezelf. Je moet ook voor jezelf opkomen en staan voor datgene wat juist is. Of naderhand blijkt dat je gelijk had of verkeerd zit, dat is een ander verhaal.”

In 2019 begon Sebastian Vettel het seizoen als duidelijke eerste coureur, maar die luxepositie verschoof geleidelijk steeds meer naar het midden tussen Seb en teamgenoot Leclerc. Ferrari bestempelde het als een keuze waarbij het team voorop stond.

“Ik denk dat de sport ook steeds meer die kant op gaat. Dat je als coureur veel meer verantwoordelijkheid draagt voor alle betrokkenen van het team. Zeker met Ferrari, is het zo dat het team voorop wordt gesteld. Het team is groter dan de coureurs. Dat was in de jaren zeventig, tachtig en negentig wel anders. Toen was de coureur de leidende kracht.”