Analyse | De complete wanorde bij Ferrari tijdens de Britse Grand Prix

Herhaling van Monaco

Na het debacle van Monaco zou je wel verwachten dat Ferrari heeft geleerd van de tactische blunders, maar op Silverstone bleek niks minder waar. Niet alleen maakte het team weer de verkeerde keuzes op de verkeerde momenten, maar bovenal was het chaotisch over de boardradio en leken de coureurs de keuzes te bepalen.

Sainz had zichzelf van een goede uitgangspositie voorzien voor de Britse Grand Prix met de pole, waarmee hij Ferrari in een lastige positie bracht. Charles Leclerc is namelijk de leidende coureur in het kampioenschap en degene die het dichtstbij Max Verstappen staat in het klassement. Toch leek het team zich dat gedurende de race niet helemaal te beseffen.

Hoewel Sainz de pole had gepakt, bleek in de race al snel dat hij niet de pace had van Verstappen en Leclerc. De Nederlander voerde de druk flink op bij de Spanjaard en die laatste ging daardoor in de fout. Hij gaf daarmee de leiding uit handen en ware het niet dat een stuk carbon de race van Verstappen verpestte, had Sainz mogelijk de race nooit gewonnen.

Hamilton ziet zijn kans

Het liep echter anders en in ronde dertien kreeg Sainz de leiding daarom terug. Leclerc zat op een seconde achterstand en Hamilton lag zes seconden achterop. Dat Leclerc nog zo competitief was, was opmerkelijk te noemen. Hij miste namelijk een deel van zijn voorvleugel. Dat hij alsnog sneller was dan Sainz moet Ferrari toch ook aan het denken hebben gezet.

In de drie rondes die volgen lijkt Ferrari zich het gevaar van Hamilton niet helemaal te realiseren. Na het wegvallen van Verstappen versnelt Hamilton namelijk, waar Sainz dat niet kan. In elke ronde kruipt de zevenvoudig wereldkampioen dichterbij en dat begint Leclerc zich ook te beseffen. In ronde zestien vraagt hij daarom aan zijn team wat hij moet doen om voorbij te kunnen aan Sainz.

Natuurlijk is de situatie lastig voor Ferrari. Sainz ligt in leidende positie en heeft nog nooit een race gewonnen. Die leiding zal hij niet zonder slag of stoot opgeven. Leclerc lijkt zich dat ook te beseffen, maar de roep om hulp wordt in ronde achttien al wat heviger. De reactie van Ferrari komt echter pas in ronde negentien als Sainz wordt verzocht om te pushen. Die melding krijgt hij nog een aantal keer, waarna hij geïrriteerd laat weten dat ze het hem niet meer hoeven te zeggen.

In ronde 21, acht ronden na het wegvallen van Verstappen, haalt Ferrari Sainz weg voor de neus van Leclerc. Hamilton heeft het gat dan al verkleind tot 3,5 seconden en Leclerc blijkt zonder DRS achter Sainz ook niet in staat om weg te lopen bij Hamilton. Sterker nog, Hamilton loopt tot de pitstop van Leclerc in ronde 25 in tot op een seconde van de Monegask.

Déjà vu

In de tussentijd heeft Sainz gedaan wat hij moest doen op zijn nieuwe harde banden. Hij was even snel als Hamilton en sneller dan zijn teamgenoot. Daardoor komt Leclerc achter zijn teamgenoot de baan op na zijn eigen pitstop en begint het weer van voor af aan. Leclerc rijdt het gat naar Sainz dicht, maar lijkt dan weer vast te zitten.

Leclerc rijdt in eerste instantie snellere rondetijden dan Hamilton, maar eenmaal vast achter Sainz rijden ze een paar tienden trager per ronde dan Hamilton. Sainz krijgt een richttijd van 1.32.2 te horen van zijn team, maar Leclerc stelt over de boardradio dat dit niet snel genoeg is. De coureur heeft gelijk. Hamilton loopt ondanks de versnelling van Sainz namelijk uit. Waarom Leclerc dit wel ziet en de Ferrari-pitmuur niet, dat is een raadsel.

In ronde 31, zes ronden zit Leclerc dan al vast achter zijn teamgenoot, krijgt Leclerc de plek van Sainz om de undercut veilig te stellen. Dit lukt. In de volgende rondes laat Leclerc zien dat hij, ondanks een kapotte voorvleugel, sneller is dan zijn teamgenoot en hij weet het gat ten opzichte van Hamilton te verkleinen. Onder die druk duikt Hamilton in ronde 34 naar binnen.

Hoewel we nooit zullen weten of deze verloren tijd achter Sainz Leclerc uiteindelijk had opgebroken als Hamilton zijn jacht had mogen voortzetten op de nieuwe harde banden, weet iedereen dat elke milliseconde telt in deze sport. Dat Ferrari zolang over beslissingen doet, gaat ze uiteindelijk veel punten kosten.

Blunder van Ferrari

De grootste blunder maakt Ferrari echter bij de safety car voor Esteban Ocon in ronde 39. Een gratis kans om naar de zachte band te gaan wordt niet gepakt met Leclerc. Achteraf stelt het team dat ze met een dubbele pitstop waarschijnlijk tijd hadden verloren, maar het gat tussen Leclerc en Sainz was negen seconden. Daarin kan je bijna drie pitstops doen.

Op de boardradio van Leclerc hoor je de engineer zeggen dat de pit window voor een safety car-stop niet open is. Oftewel, er is niet genoeg ruimte om een pitstop te maken zonder een plek te verliezen. Dat klopt, maar in deze situatie zou iedereen naar de zachte band gaan. Op de harde band ben je namelijk gezien bij de herstart.

Die logica ziet Ferrari een paar seconden later wel voor Carlos Sainz. Zijn pit window is al helemaal niet open met Lewis Hamilton op zijn hielen, maar hij gaat wel naar binnen? Ferrari had simpelweg te lang nodig om tot deze logische conclusie te komen en probeert er na afloop vanaf te komen met een slecht excuus.

De wanorde wordt nog groter als de engineer van Sainz over de boardradio vertelt dat ze er als team over hebben gesproken om hem tien wagenlengtes afstand te laten houden van Leclerc. Op die manier willen ze Leclerc beschermen en een 1-2 binnenhalen.

Allereerst is het natuurlijk uitzonderlijk dat je dit voorstelt aan een coureur die op zachte banden op P2 in een unieke kans zit om zijn eerste overwinning binnen te halen. Het laat ook alleen maar zien dat Ferrari zelf ook inzag dat het Leclerc had benadeeld. Het probeerde te redden wat er te redden viel. Hoe ze dat met die strategie voor zich zagen, is echter een raadsel.

Leclerc (weer) benadeeld

Stel dat het Sainz was gelukt om Sergio Perez en Lewis Hamilton drie rondes achter zich te houden terwijl hij trager moest rijden om afstand te bewaren ten opzichte van Leclerc, hoe had hij die twee dan van zich af kunnen houden op het moment dat DRS geactiveerd zou worden en de Spanjaard zelf geen DRS had?

Het knappe en meest opmerkelijke is dat het de coureur in deze kwestie was die kalm bleef. Ondanks het opmerkelijke voorstel van zijn team zag hij het grote plaatje wel duidelijk voor zich. Hij had geen data nodig om het team te vertellen dat ze een onzinnig plan hadden uitgedacht en zorgde er eigenhandig voor dat het plan ook zo van tafel werd geveegd. Misschien moet Ferrari in het vervolg eerst even nadenken voordat elk idee in de cockpit van de coureur wordt gedumpt.

Voor Leclerc is het zuur dat hij voor de tweede keer zo erg benadeeld wordt door zijn eigen team. Hij is de leider van het team in het klassement, was duidelijk de betere in de race ondanks schade aan zijn wagen, maar zo wordt hij niet behandeld. Je vraagt je soms af of Ferrari wel wil dat Leclerc de nummer één is, of dat Sainz misschien wel de voorkeur geniet. Het zou de bijzondere keuzes van zondag enigszins verklaren.