Voor het moderne Hockenheim mochten geen bomen sneuvelen
F1 Nieuws
De oude Hockenheimring werd tot ongenoegen van veel fans in 2002 ingekort tot het huidige complex. Voor de bazen van het circuit waren er echter weinig andere mogelijkheden.
De oude Hockenheimring was een circuit als geen ander. Op de paar slingers in het stadiongedeelte na, bestond het uit twee gigantische rechte stukken die dwars door het bos liepen en aan de oostzijde met een lange rechter doordraaier aan elkaar verbonden waren. Later werd dit deel opgesplitst door drie chicanes, maar het circuit behield zijn karakter.
Aan het begin van deze eeuw kwam daar helaas een eind aan. De baan was niet meer van deze tijd. Toeschouwers zagen de auto’s maar weinig door al die bomen en de lengte van 6,8 km zorgde er ook nog voor dat ze niet vaak voorbijkwamen. Bovendien stonden in het bos geen grote tribunes. Hierdoor waren er relatief weinig toeschouwers en dreigde het circuit verlies te draaien.
Uiteindelijk is daar het huidige complex voor in de plaats gekomen. Er zijn een paar grote tribunes bijgebouwd en de meeste toeschouwers kunnen een groot deel van het circuit zien. Omdat de baan nog maar 4,5km lang is, komen de coureurs ook een stuk vaker voorbij.
Dat was echter niet het oorspronkelijke plan. Hermann Tilke, die uiteindelijk het circuit ontwierp, legt aan de officiële Formule 1 website uit dat het eigenlijk de bedoeling was om het oude circuit te behouden.
“Er was iets speciaals aan die baan. Die lay-out was echt uniek. We wilden daarom zoveel mogelijk van de oude baan behouden. Oorspronkelijk was het idee om de bestaande baan gewoon aan de moderne veiligheidsnormen te laten voldoen. Dat bleek door allerlei restricties niet mogelijk.”
“Eerst was daar de doctrine om de bossen te redden, waarbij zelfs het bos aan de binnenkant van de baan op de rest aangesloten zou moeten worden. Het kappen van bomen moest dus tot een absoluut minimum beperkt worden. Dit zorgde voor een tweede beperking. De nieuwe baan moest zo min mogelijk gebied innemen als mogelijk was.”
Hermann Tilke wordt vaak verweten dat zijn ontwerpen saai zijn en dat hij klassieke circuits verpest. Vaak wordt vergeten dat ook hij gewoon in opdracht handelt. Desalniettemin is het toch jammer dat zo’n unieke baan moest verdwijnen.