Column: De lat die Ricciardo legt is misschien wel te hoog voor Alonso

Altijd de beste van het team

Fernando Alonso debuteert in 2001 in de Formule 1 bij Minardi en komt via een rol als testcoureur in 2003 bij Renault terecht. De Spanjaard maakt indruk. Hij is nog erg jong, maar weet ervaren coureurs er meermaals op te leggen en wint zelfs al een race in 2003. Hij is dan de jongste ooit en een voorbeeld voor veel andere jonge coureurs.

Alonso ontpopt zich al snel tot de held van Spanje en met twee wereldtitels voor Renault gaat het Alonso voor de wind. In 2007 gaat het echter mis, als hem een rol als eerste coureur wordt beloofd door Ron Dennis, maar rookie Lewis Hamilton veel sneller blijkt dan gedacht. Alonso is meer bezig met de politieke spelletjes en mist misschien wel zijn grootste kans op een derde wereldtitel.

In de jaren die volgen zal Alonso altijd zorgvuldig zijn team uitkiezen. Hij moet de leider zijn en zijn team naar de winst helpen, niet zijn teamgenoot. Alonso is er snel genoeg voor, maar zijn harde manier van communiceren zorgt ook voor veel wrevel. Titels met Ferrari loopt hij net mis en na 2014 slaat hij de deur hard dicht.

Na een mislukt avontuur bij McLaren is het geduld van Alonso op. Hij is van mening dat zijn talent groter is dan zijn CV laat zien, maar een kans bij Mercedes komt er niet dus lijkt een wereldtitel ook ver weg. Hij kiest voor races in het Wordl Endurance Championship en de Dakar Rally. Zeker in het WEC is hij zeer succesvol met twee zeges in de 24-uur van Le Mans.

Weg uit de Formule 1

De vraag is echter wat dit heeft gedaan met de talenten van Alonso. Dat Alonso snel is en niet heeft stilgezeten is duidelijk, maar zelfs de man die zeven wereldtitels won kwam niet terug op zijn oude niveau. Michael Schumacher werd bij Mercedes om de oren gereden door Nico Rosberg, die ook niet eens kan worden beschouwd als de beste van zijn generatie.

De vraag is dus hoe Alonso terugkomt. Kan hij wel voldoen aan de verwachtingen die hijzelf heeft, maar ook die zijn team heeft. Dat die druk op Alonso toeneemt is wel te zien, want waar hij eerst stelde geen tests nodig te hebben, zit hij op het moment van schrijven in de R.S. 18 om het oude gevoel weer terug te krijgen en klaagde hij ook al over het gebrek aan testdagen.

Wat heeft hij te winnen?

De vraag is dus wat hij heeft te winnen met zijn terugkeer? Alle pijlen zijn gericht op 2022, waar Renault hoopt onder zijn leiding terug te keren naar de top en weer mee te kunnen doen om de wereldtitel. Alonso won de laatste en enige twee titels die Renault ooit won, dus wie beter dan Alonso om dat opnieuw te proberen.

Natuurlijk is het Alonso zijn goed recht om weer terug te keren in de Formule 1. Hij zal het vooral zelf wel hebben gemist, want de Alonso van een paar jaar terug zou niet zomaar in een project stappen dat nu niet eens meedoet voor overwinningen. Alonso is ook niet meer de jongste, dus strijden om de overwinning zal snel moeten gebeuren.

Ricciardo legt de lat (te) hoog

En dan is er misschien nog wel het grootste probleem en dat is Daniel Ricciardo. Alonso hoopte natuurlijk als grote held te worden onthaald bij Renault en toen Ricciardo al voor de start van het seizoen zijn vertrek naar de concurrent aankondigde, leek dit ook een ideale positie voor Alonso om in te stappen. De verlosser die binnenkomt, nadat de verrader is vertrokken.

Het loopt echter anders. Hoeveel beter dan Ricciardo kan Alonso het namelijk doen in 2021? Zijn prestaties zullen aan de lat van Ricciardo worden gelegd en die heeft al twee podia op zak, wat voor een team als Renault een unicum is in dit tijdperk. Als Alonso dat kan evenaren is het dus knap, maar al wel eerder gedaan.

Neem daarnaast Esteban Ocon. De Fransman heeft dit jaar helemaal niks in te brengen tegenover Ricciardo. Als hij ook maar iets dichter in de buurt van Alonso weet te komen, dan kan toch al snel de conclusie worden getrokken dan Alonso minder is dan Ricciardo. Een conclusie die Alonso niet graag zal horen.

Het is dus mooi dat Alonso weer terug komt en wie weet bereikt hij nog iets moois met Renault, maar de prestaties van Ricciardo hebben het haast onmogelijk gemaakt voor Alonso om echt indruk te maken. De uitzonderlijke prestaties zijn al neergezet door de Australiër, die op die manier doet wat Sebastian Vettel en Carlos Sainz nalaten bij hun huidige teams. De lat ligt extreem hoog voor Alonso. Kan hij nog één keer schitteren of duikt hij net als zijn voormalig rivaal Schumacher onder de lat door?