Piquet blikt terug op crashgate: 'Ik werd psychologisch klemgezet'

De Grand Prix van Singapore in 2008 is een van de beruchtste races in de Formule 1-geschiedenis. Piquet kreeg van teambaas Flavio Briatore opdracht om opzettelijk te crashen zodat zijn teamgenoot Fernando Alonso de race kon winnen. Massa ging tot dat moment aan de leiding maar kwam slecht uit een pitstop tijdens de safety car. Lewis Hamilton werd derde in de race en Massa viel buiten de punten, waardoor Hamilton uiteindelijk het seizoen met slechts één punt verschil ten opzichte van Massa kon winnen. 

Officieel werd het hele verhaal van ‘crashgate’ pas een jaar later bekend toen Piquet naar buiten trad met de waarheid. Recentelijk maakte Bernie Ecclestone echter bekend dat hij en toenmalige FIA-voorzitter Max Mosley al tijdens het seizoen op de hoogte waren van de gebeurtenissen in Singapore, maar besloten er niets mee te doen om controverse te voorkomen. Massa maakte vervolgens bekend dat hij vanwege de bekentenis van Ecclestone gaat onderzoeken of het resultaat niet alsnog aangepast kan worden. Volgens Massa is het alleen maar terecht als de volledige race uit de resultaten weggelaten wordt, waardoor hij dus met terugwerkende kracht het seizoen zou winnen.

Piquet laat zijn kijk op de situatie horen

De centrale spil in dit verhaal - Piquet - heeft zich grotendeels stil gehouden, maar werd recentelijk in een podcast toch gevraagd naar zijn kijk op de situatie. “Het was een teamorder om iemand binnen ons team te helpen”, begint Piquet zijn uitleg. “Het was nooit bedoeld om Massa kwaad te doen. Dat was niet het plan. Het was natuurlijk een fout. Maar in de positie waarin ik me toen bevond, met de droom om lang in de F1 te blijven, kwam de race in Singapore en hebben ze me psychologisch klemgezet.”

“Ik word vaak gevraagd of ik het nog een keer zou doen”, vervolgt Piquet. “En mijn antwoord is dan: ‘Natuurlijk niet’. Maar op die leeftijd en onder die druk… Ik had niemand bij me in de Formule 1, alleen een pestkop [Briatore, red.] die altijd klaagde en continu dreigde dat dit mijn laatste kans was. Ik had het gevoel dat alles uit elkaar viel.”